عناصری که می توانند باعث موفقیت بازی Atomfall شوند

همه ما با فضای بازی‌های پسا آخرالزمانی آشنا هستیم که در آن بازیکنان در نقش یک شخصیتی که حافظه‌اش را از دست داده و سرگردان از خواب برمی‌خیزند و ناگهان خود را در منطقه‌ای قرنطینه شده  که مواد رادیواکتیو و حوادث هسته‌ای گذشته همه چیز را دستخوش تغییر کرده‌اند می‌یابند. در چنین سناریویی، هدف اصلی پرده‌برداری از ماجراهای رخ داده قبل از ورود به این دنیای متروکه، سر درآوردن از حقایق پنهان و تلاش برای گریختن از این دام هسته‌ای است. نگاهی گذرا به اطلاعات منتشرشده از بازی Atomfall، محصول استودیو Rebellion، ممکن است در نگاه اول را به این نتیجه برساند که با یک تقلید ساده از مجموعه‌های مشهور پسا آخرالزمانی همچون سری بازی Fallout یا مجموعه S.T.A.L.K.E.R طرف هستید. اما هرچه دید شما عمیق‌تر شود، بیشتر متوجه خواهید شد که بازی Atomfall  دارای عناصر منحصر به فردی است که می‌تواند آن را از عناوین هم‌سبک جدا سازد.

در این مطلب، به شکلی دقیق به مهم‌ترین ویژگی‌های متمایزکننده‌ی بازی Atomfall می‌پردازیم؛ همان عناصری که باعث شده‌اند برخی افراد از آن به‌عنوان رقیبی جدی برای مجموعه‌هایی نظیر سری بازی S.T.A.L.K.E.R و مجموعه Fallout یاد کنند. در اینجا قصد نداریم درباره‌ی خط داستانی یا انواع دشمنان صحبت کنیم؛ چرا که مقالات قبلی به طور مفصل این موارد را پوشش داده‌اند. در عوض، با تمركز بر پنج محور اصلی، مرور می‌کنیم که چرا بازی Atomfall پتانسیل تبدیل شدن به یکی از مهم‌ترین بازی‌های امسال را دارد.

محیط بازی

یکی از نخستین مواردی که بازی Atomfall را از دیگر عناوین پسا آخرالزمانی متمایز می‌کند، انتخاب منطقه‌ی کامبریا (Cumbria) در شمال انگلستان است؛ مکانی دارای طبیعتی بکر، مراتع سرسبز، تپه‌های کم ارتفاع و دریاچه‌های زلال که همواره از جاذبه‌های گردشگری به شمار رفته‌اند. حال تصور کنید این زیبایی طبیعی که معمولا مملو از گردشگران است، در قالب جهانی پس از فاجعه‌ی هسته‌ای به تصویر کشیده شده و ناگهان به یک منطقه‌ی محصور نظامی تبدیل شده است. این تضاد میان طبیعت آرام و زیبای دریاچه‌ها با فضایی وحشت‌زده و آلوده به تشعشعات رادیواکتیو، چیزی است که بازی Atomfall را از فضای تکراری و تاریک رایجی که در دیگر بازی‌ها پسا آخرالزمانی دیده‌ایم، متمایز می‌کند.

اگر به وقایع تاریخی مربوط به حادثه‌ی راکتور Windscale در بریتانیا آشنا باشید، متوجه می‌شوید که سازندگان از رخداد واقعی و آثار آن بر منطقه الهام گرفته‌اند. این فاجعه‌ی هسته‌ای واقعی، فضای تعلیقی و تهدیدآمیزی را به محیط بازی Atomfall تزریق کرده و باعث شده که تمام زیبایی ظاهری مناظر، نوعی تاریکی ناپیدا را در لایه‌های پنهان خود داشته باشد. سنگ‌چین‌ها، حصارهای کوتاه، بام‌های کاهگلی و اتاقک‌های قرمز تلفن عمومی، همگی یادآور نقاط خاص انگلستان هستند. اما وقتی این عناصر سنتی را در سایه‌ی انفجارهای هسته‌ای و قرنطینه‌ی نظامی می‌بینید، حسی از تناقض و ترس را در شما ایجاد می‌کند. زیرا این فضا دیگر آن مکان گردشگری شاد و آرام نیست، بلکه ناامیدی و خطرهایی نامشخص در جای جای آن کمین کرده‌اند.

در این محیط عجیب، گروه‌های مختلفی از بازماندگان نیز حضور دارند. برخی افراد کاملا عادی هستند و تلاش می‌کنند که با کمترین امکانات ممکن، روزگار خود را بگذرانند. اما عده‌ای نیز به راهزنان و دشمنانی ترسناک تبدیل شده‌اند که قانون را زیر پا گذاشته و عقلانیت و مدنیت را به فراموشی سپرده‌اند تا به هر قیمتی در این محیط خشن، به روش خود زنده بمانند. با این حال، آنچه در بازی Atomfall جالب توجه است، روحیه و پایداری افرادی است که در پی این فاجعه می‌کوشند که همچنان رگه‌هایی از زندگی عادی را حفظ نمایند. در کنار جلوه‌های ظاهری آشنای یک روستای انگلیسی، فضای وهم‌آور ناشی از تشعشعات هسته‌ای و غبار رادیواکتیو حسی از رازآلودگی را می‌آفریند؛ حسی که پیوسته به شما یادآوری می‌کند که زیر این ظاهر معمولی، اتفاقی هولناک نهفته و باید برای رسیدن به حقیقت، خود را آماده‌ی رویارویی با ناشناخته‌ها کنید.

اکتشاف

دومین ویژگی مهمی که باعث تمایز بازی Atomfall از آثار مشابه شده، سازوکار اکتشاف در آن است. در بسیاری از بازی‌های جهان‌باز، ما عادت کرده‌ایم ماموریت‌های زیاد و نقشه‌های راهنمای پر از انواع نشانه‌ها را ببینیم که دست ما را می‌گیرند و قدم به قدم ما را در جهان بازی پیش می‌برند. اما در بازی Atomfall، می‌توان گفت که این هدایت مستقیم تقریبا وجود ندارد. دیگر خبری از سیستم ماموریت‌های سنتی و چک‌پوینت‌های واضح روی صفحه یا حتی یک مینی‌مپ هم نیست. در عوض، بازی به شما آزادی بیشتری می‌دهد تا با ماجراجویی آزادانه و بررسی نشانه‌ها و صحبت با بازماندگان، مسیر و هدف خود را بیابید. به این معنی که هیچ راهنمای مستقیمی وجود ندارد، بلکه شما باید با توجه به سرنخ‌های موجود در محیط، تشخیص دهید که کجا بروید و چه زمانی وظایف خود را دنبال کنید.

در مقطعی، بازی به شما یک اشاره‌ی مبهم می‌دهد که بهتر است به سراغ اینترچنج (The Interchange) بروید؛ مکانی که نقش مهمی در فضای هسته‌ای این جهان دارد و ظاهری مشابه به پناهگاه‌های سری بازی Fallout را به تصویر می‌کشد. اما اینکه دقیقا چطور و چه زمانی این مسیر را دنبال کنید، کاملا دست خودتان است. شما می‌توانید در جست و جوی سرنخ‌ها برای فهمیدن گذشته‌ی شخصیت اصلی باشید، به جاده‌های فرعی بروید، با شخصیت‌های غیرقابل بازی تعامل کنید و از دل این گفت‌وگوها سرنخ‌های جدیدی کسب کنید. البته هرگز نباید انتظار داشته باشید که هر سرنخ به نتیجه‌ای قطعی برسد؛ ممکن است بعضی اطلاعاتی که پیدا می‌کنید در نهایت به هیچ چیز مهمی ختم نشوند.

نکته‌ی دیگر این است که نقشه‌ی بازی به جای یک دنیای کاملا باز و یکپارچه، از چندین نقشه‌ی مجزا تشکیل شده که کاملا به هم متصل هستند. همه‌ی این مناطق از همان ابتدای بازی در دسترس‌اند، اما شرایط پیش آمده پس از فاجعه‌ی هسته‌ای سبب شده برخی مناطق خطرناک‌تر از حدی باشند که بتوان در اوایل بازی به آن‌ها سر زد. ضمن اینکه محیط‌های مختلف شامل تله‌های مرگبار، میدان‌های مین، قارچ‌های سمی و تهدیدهای محیطی دیگر هستند که با کمترین اشتباه می‌توانند شما را از پا درآورند. با این حال، همین خطرها و چالش‌ها سبب می‌شوند که انگیزه‌ی بیشتری برای اکتشاف در دل بازیکنان ایجاد شود، چون هر قدم جدید این پتانسیل را دارد که منبعی ارزشمند یا قطعه‌ای از یک پازل روایی را آشکار کند.

بقا

در بازی Atomfall، مکانیک‌های بقا و ساخت‌ و ساز (Crafting) نقش کلیدی در گیم‌پلی ایفا می‌کنند. در بسیاری از بازی‌های بقایی، شما صرفا به جمع‌آوری خوراک و آب، یا قطع درختان برای ساخت سرپناه مشغول می‌شوید. اما در اینجا، اهمیت جمع‌آوری منابع فراتر از رفع گرسنگی و تشنگی یا برپایی سازه‌ی دفاعی است. شما می‌توانید با گردآوری موادی مثل آب، گیاهان دارویی، مواد شیمیایی و طناب‌ها یا حتی آیتم‌های به ظاهر کم‌ارزش مانند تکه‌های فلز، اشیای تعمیراتی و ضایعات مختلف، به دانش جدیدی دست یابید که از طریق یافتن دستورات ساخت (Recipe) در گوشه و کنار نقشه ممکن می‌شود. این دستورالعمل‌ها همان کلیدهای اصلی برای پیشرفت در مسیر بقا هستند؛ چرا که با استفاده از آن‌ها می‌توانید سلاح‌ها یا آیتم‌های ویژه‌ای بسازید که دشمنانتان را به روش‌های خلاقانه‌تری از پا درآورید.

به طور مثال، تا کنون سازندگان از مواردی همچون چاقوی دستی ساده (Shiv)، بمب‌های سمی که به جای مواد اشتعال ‌زا، ابری از گازهای کشنده تولید می‌کنند و همچنین یک داروی کمکی رزمی (Combat Stim) یاد کرده‌اند که قدرت ضربات فیزیکی را موقتا افزایش می‌دهد. اگر برای یافتن دستور ساخت این آیتم‌ها وقت بگذارید و در گوشه و کنار منطقه‌های مختلف سرک بکشید، احتمالا به فهرستی وسیع‌تری از ابزارها و سلاح‌های ابتکاری دست خواهید یافت. در نتیجه، تلاش برای یافتن دستورهای جدید نه‌ تنها روند زنده ماندن در این جهنم رادیواکتیوی را آسان‌تر می‌سازد، بلکه تنوع سبک بازی را نیز بالا می‌برد و حس ماجراجویی را تقویت می‌کند.

از دیگر امکانات جالب برای جست و جوی منابع در بازی Atomfall، دسترسی به یک دستگاه فلزیاب است که با استفاده از آن می‌توانید مخازن زیرزمینی را پیدا کنید. این مخازن گاها حاوی مواد خام، ابزار و حتی اسناد محرمانه‌ای هستند که رد و سرنخ تازه‌ای درباره‌ی رویدادهای پس از فاجعه یا مسیر بعدی‌ای که باید برای کشف حقیقت طی کنید، به شما می‌دهند. همان طور که پول در این سرزمین قرنطینه شده عملا ارزشی ندارد، هر شیء کوچکی که جمع‌آوری می‌کنید می‌تواند حکم یک واحد پولی را داشته باشد؛ چرا که با سیستم مبادله‌ی کالا با کالا (Barter) رو به رو هستیم. برای مثال، یک شخص معمولی درون بازی ممکن است به دنبال گیاهان دارویی باشد، در حالی که شما به ابزاری احتیاج دارید که او در اختیار دارد. اینجاست که مبادله‌ی اجناس به جای پرداخت پول نقد، اهمیت زنده‌ماندن شما را دوچندان می‌کند. به بیان دیگر، هر شیئی که در کیف خود حمل می‌کنید، می‌تواند نقش گنجینه‌ای ارزشمند را برای برخی شخصیت‌های بازی داشته باشد.

تعامل با شخصیت‌های غیرقابل بازی

یکی دیگر از نکات کلیدی در پیش روی داستان و پیدا کردن سرنخ‌ها، تعامل شما با شخصیت‌های غیرقابل بازی است. در این سرزمین سرد و بی رحم، هر کسی که می‌بینید الزاما قصد کمک ندارد و ممکن است حتی با دادن اطلاعات غلط، شما را به بیراهه بکشانند. با این حال، هستند افرادی که به صورت دوستانه‌تر با شما برخورد می‌کنند و حتی اگر اعتمادشان را جلب کنید، به شما در کشف رازهای نهفته‌ی منطقه یاری دهند. معمولا در بازی‌های مدرن، هر گفت و گو امکان انتخاب چند گزینه‌ی دیالوگ وجود دارد. از این رو، شما می‌توانید با کنجکاوی تمام از شخصیت‌ها سوال بپرسید یا با شک و تردید صحبت کنید و بیش از حد جزئیات را فاش نسازید. هر انتخابی که در گفت و گوها انجام دهید، می‌تواند دری را به روی شما بگشاید یا برای همیشه قفلی بر آن بزند.

همچنین، با وارد شدن به ماجراها و پیگیری سرنخ های ارائه ‌شده توسط این شخصیت‌ها، متوجه می‌شوید که همواره تضمینی وجود ندارد که اطلاعات آن‌ها شما را به نتیجه برساند. برخی اطلاعات ممکن است بیهوده باشد و گمراهتان کند. همین موضوع بازی را واقع‌گرایانه‌تر کرده و حال‌ و هوای بی‌اعتمادی یک سرزمین پس از فاجعه را به شما منتقل می‌کند؛ چرا که همه به دنبال منفعت شخصی هستند و هرگز نمی‌توان مطمئن بود که چه کسی دروغ می‌گوید و چه کسی حقیقت را بازگو می‌کند.

افزون بر این، مسیرهایی از اختلاف گروه‌ها و جناح‌ها نیز در بازی به چشم می‌خورد. برای مثال، شما می‌توانید به حرف‌های فرمانده‌ی نظامی منطقه گوش کنید و تمام دستوراتش را مو به مو اجرا کنید یا اینکه با شخصی دیگر از مردم عادی همراه شوید و اقدامی متفاوت را انجام دهید. حتی ظاهرا می‌توان هر شخصیت را در صورت تمایل از بین برد و دشمنی همه را به جان خرید. چنین کاری بدون شک بر پایان بازی تاثیر خواهد گذاشت و باعث می‌شود سرنوشت داستان به شکل کاملا متفاوتی رقم بخورد. این آزادی عمل در برخورد با شخصیت‌ها، در کنار سیستم مبادله و اکتشاف آزاد، جنبه‌های تعاملی را در بازی Atomfall پررنگ می‌کند و باعث می‌شود که هر بازیکن مسیر خاص خود را طی کند.

مبارزه

موضوع پنجم و نهایی که باید به آن اشاره کنیم، سیستم مبارزه در بازی Atomfall است. همان طور که احتمالا از فضای داستان و وضعیت قرنطینه‌ای انتظار دارید، در این دنیا جنگ‌افزارهای مدرن به وفور یافت نمی‌شوند، گلوله‌ها کم هستند و سلاح‌های گرم اغلب در بدترین شرایط نگهداری بوده‌اند. مثلا ممکن است یک تفنگ قدیمی دست‌تان بیفتد یا تپانچه‌ای نظامی که زنگ زده و پر از مشکلات فنی است. بنابراین، میزان تکیه‌ی شما بر سلاح‌های گرم بسیار محدود می‌شود و این مسئله نبردها را دشوار و در عین حال واقع گرایانه جلوه می‌دهد.

با توجه به کمبود مهمات، استفاده از سلاح‌های سرد و ابزارهای دستی جایگاه برجسته‌ای در مبارزات دارد. از تبر و باتوم پلیس گرفته تا چوب کریکت (ورزشی شبیه به بیسبال)، انواع وسایل در اختیار بازیکنان قرار گرفته تا به شکلی ابتدایی اما مرگبار با تهدیدهای محیطی یا انسانی مقابله کنند. شما بسته به دستورالعمل‌های ساختی که پیدا کرده‌اید، می‌توانید سلاح‌های بداهه را نیز بسازید یا آن‌ها را مسموم کنید و از ترفندهای ابتکاری بهره ببرید. این سبک مبارزه نه تنها هیجان‌انگیز است، بلکه حس اضطرار و تلاش برای زنده‌ماندن را در بازیکنان بیدار نگه می‌دارد. در عین حال که با یک محیط ماجراجویانه و رازآلود سر و کار دارید، این حقیقت در هر لحظه به شما آورید می‌کند که که زندگی در فضایی مملو از رادیواکتیو و منابع محدود، آسان نیست و حتی یک رویارویی اشتباه می‌تواند به مرگ منجر شود.

در نهایت، می‌توان گفت که پیش‌نیازهای لازم برای تبدیل شدن بازی Atomfall به یک موفقیت بزرگ آماده است. تنها زمان مشخص خواهد کرد که آیا این چشم‌انداز بلندپروازانه استودیو Rebellion می‌تواند بازیکنان را به وجد آورد یا خیر. اما تا اینجای کار، هر آنچه از که از بازی Atomfall می‌دانیم، نوید یک اثر غنی و شگفت‌انگیز را می‌دهد؛ اثری که شاید با دست گذاشتن بر رگه‌هایی ناشناخته از داستان و محیط بریتانیا، تجربه‌ای متفاوت از هر عنوان پسا آخرالزمانی دیگری ارائه کند.