بسیاری از ما گیمرها با بازی Metal Slug خاطره داریم و با آن بزرگ شده‌ایم. خیلی از بازیکنان از این اثر به‌نام بازی «سرباز کوچولو» یاد می‌کنند و زمان زیادی را صرف مبارزات اکشن و به‌ظاهر ساده، اما مهیج آن کرده‌اند. حال نسخه جدیدی از آن عنوان دوست‌داشتنی به نام بازی Metal Slug Tactics پا به میدان گذاشته و سعی کرده فرم همیشگی مجموعه را در قالبی تاکتیکی و نوبتی بازآفرینی کند.

با وجود دگرگونی در ساختار و بهره‌گیری از المان‌های روگ‌لایت، حال‌وهوای کلی همچنان حفظ شده و نشانه‌های آشنای این سری قدیمی، به‌طور کامل در آن احساس می‌شود. بازی Metal Slug Tactics ترکیبی از اکشن کلاسیک و طراحی نوبتی است که قصد دارد طرفداران دیرین و بازیکنان جدید را به یک اندازه سرگرم کند. در ادامه قصد داریم نگاهی عمیق‌تر به این نسخه تازه داشته باشیم و ببینیم چگونه موفق شده سنت‌های آرکید را در فضایی تاکتیکی پیاده‌سازی کند.

اکشن سریع در دل فضایی تاکتیکی

اگر نام بازی Metal Slug با اکشن مداوم و شلیک‌های پرحرارت گره خورده، در اینجا نیز سازندگان کوشیده‌اند آن تحرک و جنب‌وجوش را حفظ کنند. برخلاف بسیاری از عناوین نوبتی که در آن‌ها بازیکن‌ها با صبر و آرامش به جلو پیش می‌روند، در بازی Metal Slug Tactics مکانیزم‌هایی برای تشویق حرکت مداوم طراحی شده است. مهم‌ترین نمونه‌اش Adrenaline است که سربازان شما هر بار با جابه‌جایی روی نقشه و استفاده از مسیرهای بالاتر و پایین‌تر آن را به دست می‌آورند. این امتیاز دفاع و حمله را تقویت می‌کند و در عین حال، حس پویایی را که مجموعه Metal Slug به آن شناخته می‌شود، زنده نگه می‌دارد.

از سوی دیگر، بسته بودن نقشه‌ها و کوچک بودن میدان درگیری‌ها باعث شده مدت زیادی را در نبردها نگذرانید. هر مأموریت، بسته به هدفی که دارد، معمولاً طی سه تا پنج نوبت به پایان می‌رسد و سرعت بالای این روند مانع از آن است که نبردها شکل تکراری به خود بگیرند. کارهایی مانند محافظت از غیرنظامیان، از بین بردن اهداف مشخص یا رسیدن به یک نقطه مهم روی نقشه، باعث می‌شود هر مرحله حس‌وحال متفاوتی داشته باشد و روند بازی به شکلی یکنواخت پیش نرود.

تنوع شخصیت‌ها و اهمیت حرکت

در آغاز هر دور، شما باید از بین چند کاراکتر مختلف، سه نفر را انتخاب کنید تا به میدان بروید. هر شخصیت سبک خاصی در حمله، دفاع یا پشتیبانی دارد و همین موضوع ترکیب‌های گوناگونی از تیم را پدید می‌آورد. برای مثال، مارکو (Marco) فرمانده‌ای همه‌جانبه است که توانایی‌هایش هم در بخش تقویت هم‌تیمی‌ها و هم در بخش پرتاب گلوله‌های دوربرد قابل توجه است. در مقابل، ترور (Trevor) تهدیدی جدی برای دشمنان محسوب می‌شود و با ترفندهای تهاجمی‌اش قادر است دشمنان را سردرگم کند تا همدیگر را مورد حمله قرار دهند. از سوی دیگر، فیو (Fio) بیشتر جنبه حمایت دارد و با انواع ابزارهای مخصوص به میدان می‌آید تا تحرک و آزادی عمل برای تیم فراهم شود. نادیا (Nadia) نیز یک متخصص تله‌گذاری و ربات‌های خودانفجاری است و میدان را برای دشمنان خطرناک می‌کند.

مهم‌ترین نکته آن است که تحرک پیوسته بخشی کلیدی از گیم‌پلی به شمار می‌رود و ایستادن پشت یک سنگر و شلیک مداوم، به‌ندرت سودمند خواهد بود. از آنجا که Adrenaline با جابه‌جایی مداوم به دست می‌آید، اگر بخواهید در گوشه‌ای بمانید، نه توانایی‌های ویژه کافی خواهید داشت و نه می‌توانید از آسیب‌های حریفان فرار کنید. بنابراین، دست‌کم در اکثر موقعیت‌ها باید به جابه‌جایی تهاجمی فکر کنید و حتی در مأموریت‌های دفاعی نیز رویکردی پرتحرک به کار گیرید.

گرافیک پیکسلی و موسیقی پرهیجان

بازی Metal Slug Tactics در بخش هنری به ریشه‌های سری Metal Slug وفادار مانده است. سازندگان با استفاده از طراحی پیکسلی تلاش کرده‌اند همه آن جنب‌وجوش و انفجارهای معروف را در فضایی کوچک‌تر بازتاب دهند. چشم‌نواز بودن انیمیشن‌ها مشهود است؛ هر تانک، کشتی جنگی یا هواپیمایی که در میدان نبرد ظاهر می‌شود، جزئیاتی دارد که یادآور نسخه‌های قدیمی آرکید است. مهم‌تر از آن، شوخ‌طبعی همیشگی سری هم حفظ شده و اگر در حاشیه صفحه دقت کنید، شاید سربازی را ببینید که مشغول کاری بی‌ربط به جنگ است و فضای طنزی خلق می‌کند.

عامل تأثیرگذار بعدی، موسیقی بازی است که توسط تی لوپس (Tee Lopes) ساخته شده. وی سابقه کار روی آثاری مثل بازی Sonic Mania را دارد و تمایلش به ساخت قطعه‌های ریتمیک و پرضرب آشکار است. این قطعه‌ها انرژی نبردها را بالاتر می‌برند و خاطره دوران آرکید را در ذهن تداعی می‌کنند. حضور گیتارهای الکترونیک، همراه با ضرب‌آهنگ‌هایی که حس و حال مبارزه‌ای مفرح و نفس‌گیر دارد، فضای Metal Slug را به‌خوبی منتقل می‌کند.

ساختار روگ‌لایت و ارزش تکرار

ساختار اصلی بازی Metal Slug Tactics به شکل روگ‌لایت طراحی شده است. یعنی شما با انتخاب یکی از چند مرحله در دسترس، وارد نبرد می‌شوید و اگر موفق شدید، پاداش‌هایی به دست می‌آورید که امکان ارتقای کاراکترها را فراهم می‌کند. اگر هم شکست بخورید، بخشی از امتیازاتتان را حفظ خواهید کرد و در دور بعد با دست بازتری برمی‌گردید. این چرخه باعث شده هر شکست، مقدمه‌ای برای قدرتمندتر شدن در نبردهای آینده باشد و همین روند انگیزه دوباره برای تکرار مراحل را بالا می‌برد.

جذابیت دیگر این ساختار در آن است که بسیاری از لحظات شیرین بازی زمانی رخ می‌دهند که با استراتژی تازه یا چیدمان متفاوت از کاراکترها وارد میدان می‌شوید و قصد دارید رویکرد قبلی را ارتقا دهید. همچنین طراحی بازی به‌گونه‌ایست که نقشه‌ها و دشمنان تا حدی به‌صورت تصادفی تغییر می‌کنند. در نتیجه هر چند بار هم که به یک مرحله برگردید، باز هم ممکن است با اتفاقاتی متفاوت روبه‌رو شوید. این امر روح ماجراجویی را در بازی تقویت می‌کند و تنوع زیادی در مراحل ایجاد می‌کند.

نبردهای غول‌آخر و هماهنگی تیم

هر یک از بخش‌های اصلی در بازی، یک باس‌فایت ویژه دارد که فضای بازی را به چالش می‌کشد. برای نمونه، ممکن است در مواجهه با کشتی جنگی عظیم، دائم موقعیت‌هایتان را تغییر دهید تا موشک‌های هدف‌گیری‌شده به شما نرسند. یا شاید با یک ربات غول‌پیکر درگیر شوید که زیر پایش را با شعله‌افکن به آتش می‌کشد. در چنین لحظاتی ارزش تحرک بالا و تاکتیک‌های تیمی بیشتر خودشان را نشان می‌دهند. هر یک از شخصیت‌ها توانایی‌های خاصی دارند که هم می‌توانند دشمن را به دام بیندازند و هم برای هم‌تیمی‌ها شرایط جدیدی فراهم کنند. 

از جذابیت‌های مکانیک هماهنگی تیمی، Synchronization است. اگر چند کاراکتر شما در برد یک دشمن واحد قرار بگیرند، حمله یکی از آن‌ها به‌صورت خودکار بقیه را نیز درگیر می‌کند. این کار می‌تواند در یک نوبت، حجم تخریب بالایی ایجاد کند و اگر دشمنان را با دقت کنار هم قرار دهید، نتیجه‌اش یک زنجیره کم‌نظیر از انفجار و شلیک خواهد بود. گرچه در نبردهای باس، محدودیت‌هایی برای استفاده از چنین سیستمی در نظر گرفته شده، اما باز هم حمله‌های تیمی حس شیرینی دارد که شاید یادآور اکشن پرازدحام نسخه‌های آرکید باشد.

تفاوت با سایر عناوین تاکتیکی

در نگاه نخست، شاید مقایسه بین بازی Metal Slug Tactics و بازی‌هایی مثل XCOM یا Gears Tactics پیش بیاید، ولی باید دقت کرد که الگوی این بازی در عین بهره‌گیری از مبارزات نوبتی، تفاوت‌هایی دارد. تمرکز اصلی روی درگیری‌های سریع و پیاپی است تا نقشه‌هایی وسیع با ده‌ها نوبت در هر مرحله. همچنین حرکت مداوم، بخش اساسی گیم‌پلی به حساب می‌آید و اگر عادت داشته باشید ساعت‌ها در گوشه نقشه کمین کنید، ممکن است نتوانید از پتانسیل بالای شخصیت‌هایتان استفاده کنید. در واقع، بازی Metal Slug Tactics بیشتر به عناوینی شبیه است که نقشه‌های کوچک دارند و شما باید راهی برای حمله و جاخالی همزمان پیدا کنید.

از سوی دیگر، برخی آن را با بازی Into The Breach مقایسه می‌کنند. هر دو در اندازه نقشه جمع‌وجورند و ارزش خاصی برای جایگیری دقیق نیروها قائل هستند. اما برخلاف Into The Breach که حرکات دشمن را از پیش اعلام می‌کند و حس معمایی پررنگ‌تری دارد، در اینجا عنصری از شانس و پیش‌بینی‌ناپذیری وجود دارد. این موضوع به روح Metal Slug نزدیک‌تر است و انرژی بالایی به مبارزات می‌دهد؛ ضمن اینکه ممکن است گاهی هم غافلگیری‌هایی در صحنه نبرد داشته باشید.

وفاداری به ریشه‌های آرکید

چیزی که مجموعه بازی Metal Slug را از روز اول متمایز کرده، فضای کمدی و نشاط‌بخش آن است. در بازی Metal Slug Tactics نیز شوخ‌طبعی در جای‌جای نقشه‌ها و صحنه‌های داستانی جاری است؛ از طراحی سربازان بامزه‌ای که در حاشیه میدان نبرد سرگرم‌اند گرفته تا صحنه‌هایی که یادآور جزییات نسخه‌های کلاسیک است. حتی صداگذاری برای انتخاب کاراکترها یا پخش پیام‌های رادیویی در طول نبرد، همچنان حس و حال یک سالن آرکید دهه 90 میلادی را تداعی می‌کند.

داستان این نسخه، اگرچه پیچیدگی چندانی ندارد، اما برای مجموعه‌ای مانند Metal Slug کاملاً کافی به نظر می‌رسد. شما در نقش گروه پِرگرین فالکنز (Peregrine Falcons) باید مانع برنامه‌های خطرناک مردن (Morden) شوید که همیشه در پی ماجراجویی نظامی و درگیری است. همین خط داستانی ساده فرصت می‌دهد تا با دشمنان قدیمی، تانک‌های آشنا و لوکیشن‌های خاطره‌انگیز روبه‌رو شوید و در عین حال، حالت‌های تازه‌ای از نبرد را هم کشف کنید.

سفارشی‌سازی و ارتقا سلاح

در طول مأموریت‌ها، شما پاداش‌هایی به دست می‌آورید که برای ارتقای سلاح‌ها و توانایی‌های نیروهایتان قابل استفاده است. این ارتقاها می‌تواند قدرت آتش، محدوده اثر یا حتی مقدار مصرف Adrenaline را تحت تأثیر قرار دهد و تیم را انعطاف‌پذیرتر کند. از آنجا که ساختار بازی روگ‌لایت است، بخش مهمی از پیشرفت‌هایتان حفظ می‌شود و با هر بار شروع دوباره، شانس بهتری در پیروزی خواهید داشت.

برای تنوع بیشتر، هر شخصیت چند Loadout متفاوت دارد که سبک حملات او را تغییر می‌دهد. مثلاً اگر برای مارکو (Marco) روی تقویت توانایی‌های دوربرد تمرکز کنید، می‌توانید در یک نوبت با چند هم‌تیمی، حملات هماهنگ راه بیندازید و دشمن را غافلگیر کنید. اما شاید ترجیح دهید ترور (Trevor) را بیشتر ارتقا دهید تا حملات فریب‌دهنده‌اش کار دشمنان را سخت‌تر کند. این گستردگی در انتخاب و ارتقا باعث می‌شود هر بازیکن، مطابق سلیقه و راهبرد خود، مسیری منحصربه‌فرد را طی کند.

چالش‌ها و باگ‌های احتمالی

هرچند تجربه عمومی بازی Metal Slug Tactics هموار و رضایت‌بخش است، ممکن است بازیکنان در شرایطی محدود با خطاهای جزئی روبه‌رو شوند. برای نمونه، افرادی گزارش کرده‌اند که بعضی باگ‌ها گاهی عملکرد حرکت عادی یا توانایی‌های یک شخصیت را به صورت موقت مختل می‌کنند. به‌طور کلی، این گونه مشکلات با ریست کردن نوبت یا خروج و ورود دوباره به مرحله برطرف می‌شود و خلل جدی در لذت اصلی بازی ایجاد نمی‌کند. افزون بر این، اغلب این مسائل در به‌روزرسانی‌های آتی رفع خواهند شد.

جمع‌بندی و ارزش خرید

بازی Metal Slug Tactics اثری است که توانسته خاطرات شیرین سری Metal Slug را دوباره زنده کند و در عین حال، ساختاری متفاوت با مبارزات نوبتی و روگ‌لایت را ارائه دهد. گرافیک پیکسلی زیبا، موسیقی پرضرب تی لوپس (Tee Lopes) و سیستم Adrenaline همگی نشان می‌دهند که این اثر از دل سنت‌های قدیمی بیرون آمده، اما با تغییرات مدرن سازگار شده است. اگر به دنبال یک تجربه پرانرژی هستید که هم ویژگی‌های آرکید دوست‌داشتنی و هم چالش‌های تاکتیکی داشته باشد، احتمالاً این نسخه انتخاب خوبی محسوب می‌شود و می‌تواند برای ساعت‌های زیادی سرگرمتان کند.